Í ókunnri borg-2012

RIGNING


Rigningin svo mikil
allt í einu að við
rennblotnum við það eitt
að ganga milli veitingastaða
þó stutt sé að fara


Ekkert okkar með
hlífðarföt enda
vorum við að fara
til útlanda


og þar á
að vera sól og blíða


alltaf

Í ókunnri borg

Í SETUSTOFU SNEMMA MORGUNS

Notalegt að sitja
í setustofu hostelsins
snemma morguns

og skrifa

þar til fólk fer á stjá

Opnar dyr
herbergja sinna

Læðist fram
á salerni og í sturtu

Og kyrrðin
sem umlukti
morgunhanann

hverfur

Gufar upp

Á NÆSTA BORÐI

Á næsta borði
drekka tvær eldri konur
bjór um miðjan dag
og spjalla saman

Heyrist sænska kennara
bera á góma

Án þess
ég sé að hlusta

KONA HORFIR Á MIG
 
Finn
að önnur konan
horfir á mig

meðan
hin bregður sér frá

og undrast
        líklega
hvað ég
sé eiginlega
pára

Ég
geri það líka

UPPTEKIÐ

 Sætið „mitt”
 upptekið
 þegar ég kem
 aftur á barinn
 sem ég var á í gær

 svo ég verð
 að setjast annars staðar

 Mun fleira fólk
 hér núna
 og hávaðinn meiri

 Næ samt
 að gleyma mér
 í heimi orðanna

 sem ég
 er svo gjarn
 að spinna
 utanum mig
 og líf mitt

NOTALEGT EITTHVAÐ

 Ótrúlega notalegt
 eitthvað að
 sitja á
 kunnuglegum barnum
              sem ég
              hef komið á
              einu sinni áður

 Útiloka hávaðan

 Flétta utan um sig
 brynju af orðum

TEKUR Á MÓTI OKKUR

 Brosir
 þínu blíðasta
 þegar þú tekur
 á móti okkur

 svo skín
 í hvítar
     nokkuð stórar
 tennur

 og glitrar
 á tannskrautið

Á LEIÐ Í BÆINN

 Hún er ung
 og situr ein
 í tvöföldu sæti
 í vagninum

 Notar tímann vel
 á langri leiðinni
 niður í bæ

 Dregur upp
 bursta og púðrar
 sig í framan
 málar sig
 og varalitar

 Unglingsstúlka
 á leið í bæinn

HITTUMST Á RESTURANTI

 Höfum ekki sést
 í fáeina klukkutíma
 þegar við hittumst
 á resturantinum

 margt
 sem þarf að ræða
 og sýna
 hvað keypt var

 Hálf vorkenni fólkinu
 sem er á staðnum fyrir

 enda tæmist
 hann brátt

ÞRJÚ

 Þau koma þrjú
        tvær stúlkur
        einn drengur
 inn í setustofuna

 Taka fram spilastokk

 Spila hljóðlega

 Tala svo lágt
 að ég sem sit
 í sófanum
 heyri varla
 í þeim

ÞAU SPILA

 Hann glottir
 og klappar
 á kálfa
 kærustu sinnar

 segir henni
 að setja út spil
 sem hún gerir

 Hann
 hirðir slaginn

KOMA Á BAR

 Koma tvö
 inn á barinn

 hjón til margra ára

 „Líst okkur á þetta?”
 má lesa úr andlitum þeirrra

 Þau fá sér bjór 

FÉLAGSSKAPUR

 Hjónin sem skimuðu um staðinn
 hafa fengið félagsskap:
 Hjá þeim er sest annað par
 önnur hjón

 Sitja hvert á móti öðru
 með bjór á borðinu milli sín
 og spjalla saman á lágu nótunum

 Svo virðist sem þau þekkist ekki mikið
 Eru jafnvel að sjást í fyrsta sinn

KONA Í STRÆTÓ

 Virðist æst eða stressuð
 þegar hún kemur
 inn í strætisvagninn

 Strunsar aftur í hann
 og hlammar sér í sætið

 Kafar ofan í rósóttu
 töskuna sína
 dregur eitthvað upp úr henni
 sem ég er sit framar
 og fylgist með ákveð að sé
 einhverskonar lyf eða tafla
       gæti allt eins verið tyggjó
 
Rífur síðan upp
 símann sinn og skoðar

 Róast
       að því er virðist
 eftir því sem vagninn
 fer lengra

MISSÝN

 Sé í svip
 mann
 sem kemur
 inn á barinn

 og held
      andartak
 sé kona
 úr mínum hóp

VAGNINN

 Stígum upp í vagninn er hann kemur loks
 Höfum beðið nokkuð lengi
 að okkur finnst
 Samt ekki vissir um að þetta sé sá rétti

 Vitum þó:
 hann ber okkur eitthvert

 Vagninn þræðir hverfin
 og nemur staðar á hverri stöð

 Fáum því útsýnistúr
 án þess að ætla 

KONAN Í STÍGVÉLUNUM

 Konan í stígvélunum
 á sússí staðnum
 stendur upp þegar hún
 er búin að borða
 Unnustinn staðinn upp
 skömmu áður
 stendur á tali við fólk
 sem hann þekkir greinilega
 nokkuð vel en hefur ekki hitt lengi
 Konan í stígvélunum gengur til þeirra
 Kærastinn kynnir þau
 Um leið og konan í stígvélunum
 tekur í hönd þeirra
 beygir hún sig ögn í hnjánum
 til að hneigja sig

 Eins og stúlkum er kennt í dansskóla

RIGNING

 Rigningin svo mikil
 allt í einu að við
 rennblotnum við það eitt
 að ganga milli veitingastaða
 þó stutt sé að fara

 Ekkert okkar með
 hlífðarföt enda
 vorum við að fara
 til útlanda

 og þar á
 að vera sól og blíða

 alltaf

HEIMSÓKN

 Þegar við komum
 er okkur vísað
 inn í skólastofu
 þar sem bíður okkar
 dúkað borð með kaffi
 og vínarbrauði

 Og Leifur
            sem ekki er Eiríksson
 tekur á móti okkur

 Skilur okkur ein eftir
 meðan hann fer
 og sækir fólkið
 sem sest við borðið
 og spjallar við okkur

 Langa hríð
 sem þó líður
 sem örskot 

STÚLKA VIÐ NÆSTA BORÐ

 Við næsta borð
 situr ung stúlka
 með þrem eldri mönnum

 Gjóar
     af og til
 augum á mig 
 þar sem ég sit
 yfir bjór og skrifbók

 Get fátt lesið
 úr svip hennar

 annað en
 forvitni og
 ef til vill undrun

FYLGIST MEÐ

 Út um glugga
 fylgist ég með
 fólki sem
 gengur hjá
 barnum

 Sumir með rennt
 upp í háls

 Aðrir með
 uppspennta
 regnhlíf

 Þó
 hann hangi þurr

 sem stendur 

TVÖ Í SPORVAGNI

 Þegar við
 komum inn
 í sporvagninn
 sitja þau tvö
 hvort á móti öðru
 og vínlyktin
 fyllir nánast
 vagninn allan

 Hann:
 skeggjaður
 með skemmdar tennur
 og hund í fanginu

 Hún:
 hrukkótt
 með gleraugu
 heldur um
 ólina

 Ekkert okkar
 sest hjá þeim

MAN

 Man skyndilega
 dökku stelpurnar tvær
 með slæður
 og rauðlakkaðar neglur
 í strætó

 Veit ekki
 hvaðan þær eru
 né hvaðan
 upprunnar

 Man
 þær einungis

GENG UM BORGINA

 Geng um borgina
 nánast heilan dag

 Fyrst í hóp
 en
     þó undarlegt
     megi virðast
 dreg ég mig út

 Held áfram einn

 Sest inn á bari

 Drekk bjór

 Skrifa

 Þannig
 vil ég hafa það
 og ekki öðruvísi

Á GANGI

 Geng eftir götu, einn í ókunnri borg sem ég þekki lítið eftir fjögra daga dvöl.
 Á móti mér kemur feitur maður dökkur yfirlitum.
 Beygir í átt til mín og nálgast óðfluga.
 Virðist eiga við mig erindi.
 Og er við stöndum augliti til auglitis segir hann eitthvað sem ég heyri ekki vel og skil því síður.
 Ég fórna höndum, segi sorrý.
 Hann segir þá aðeins eitt lítið ókei.
 Og við göngum hvor í sína áttina.

SEINT AÐ KVÖLDI

 Sit í setustofu
 hostelsins
 seint að kvöldi
            jafnvel komin nótt
            að sumra mati 

 Félagarnir allir
 farnir að sofa

 en ég
          lónerinn í hópnum
 vef orð
 meðan regnið
 bylur á þakinu

DROPAR ÚR LOFTI

 Hef varla
 náð að skoða
 þessa borg
 af neinu viti

 enn
 vegna dropana

 sem falla
 úr lofti
 í sífellu

 og
 orðanna
 sem stöðugt
 banka uppá