Til þín brosa gráir steinar -2008

Á BARMINUM


Langaði
að breiða út
vængina


Varpa mér
niður í gljúfrin


Fljúga
í þeim miðjum


eins og
hver annar fugl

Samferðafólksins vegna
gerði ég það ekki

Til þín brosa gráir steinar

FYRRI HLUTI


 PERLUR

 Orðin:
 Glitrandi perlur
 er setjast í augun

 ORT

 Aldrei
 átt hús
 með súð
 að yrkja um

 Oft
 horft á hafið
 og himininn

 Séð
 fáeina steina

 ORÐIN

 Skildir ekki orðin

 Reyndir
 að ná utan um þau

 með fingrum þínum
           veikburða

 Líkt og
 gætir fangað þau

 haldið
 í greip þinni

 og þá
           aðeins þá
 yrðu þau skiljanleg

 GÖMUL SAGA

 Geng út
 í rökkvað
 þorpið

 Sé
 tilsýndar
 manninn
 sem missti
 höfuðið

 forðum

 SPRUNGIN AUGU

 Lít
 í augu þín

 og finn
 sprungurnar
 í mínum
 breiðast út

 Veit
 að brátt
 molna þau

 og
 brotin
 sáldrast um gólfið

 ÚÐI

 Á andlit
 sest úði

 Gælir
 við það
         blíðlega

 Eins og
 hún
         forðum

 INNILOKUN

 Lokaður inni

 Þrái
 að rífa gat
         örlitla rifu

 svo
 sjái út

 og
 inn streymi ljós

 þó
 ekki væri
 nema týra

 RIGNINGARNÓTT

 Stari á dropana
 á rúðunni

 Inn gægist
 andlit

 Horfir á mig

 Ég
 horfi á móti

 STJÖRNUR Á HIMNI

 Til mín
 brosa

 stjörnur

 er
 lít til himins

 jafnt
 að nóttu

 sem degi

 RADDIR

 Í höfði þínu raddir

 óljósar

 sem
 til þín tala

 án þess
 greinir
 orðaskil

 Fyrr en
 löngu síðar

 er
 hættir að hlusta

 TALAÐ VIÐ VINDINN

 Tala
 við vindinn

 án orða

 og

 sé hann
 svífa hjá

 með
 lokuð augu

 AUÐN

 Sandurinn
 dökkur

 svo langt
 sem augað eygir

 Ekkert nema
 svartur sandur

 Endalaus auðn

 TIL FUNDAR

 Sigldum
 yfir hafflötin

 til fundar
 við þá
 er bjuggu
 við ströndina

 áður fyrr

 DÚFA

 Þú
 sleppir dúfunni
 úr örkinni

 Hún
 flýgur til mín

 Tekur
 laufblað úr hendi minni

 Heldur til baka

 Til þín

 í örkina

 SKUGGAR

 Skuggarnir
 er ásóttu þig
 fjarlægjast

 Þú
 horfir
 á þá hverfa
 í fjarskan

 Andar ekki léttar

 VIÐ VATNIÐ

 Stend við vatnið

 og
 fylgi með augunum
 sporum í fjöruborðinu

 Máist þau út

 á ég
 ekki afturkvæmt

 SÁUM SÓLINA

 Sáum sólina

 Héldum
 geislum hennar
 í lófa okkar

 og
 fundum
 hita hennar
 á hörundinu

 Skamma hríð

 STJÖRNUHRAP

 Hrapa
 af himni
 stjörnur

 setjast
 í lófa þinn

 Þú
 virðir þær
 fyrir þér

 Þeytir
 upp á ný

 AÐ MORGNI

 Í morgunrökkrinu

 þegar
 roða slær
 á himinn

 galar
 haninn
 í garðinum

 svo hátt
 að við
 hrökkvum upp

 Brátt
 berast svör
 úr næstu görðum

 LJÓS

 Greindum
 varla ljósið

 er
 mjakaðist
 í átt að okkur

 ofurhægt

 fyrr en í augun
 skein geisli

 Blindaði

 Á FJÖLLUM

 Ekkert
 nema auðn

 Varla steinn
 né klettur

 Greini þó
 í fjarska reyk

 liðast til himins

 frá bústað
 útilegumanna

 er
 hita vatnið

 meðan
 þeir bíða mín

 Í ÞOKU

 Leggst
 yfir dal

 þoka

 Vona
 finni leið út

 áður en
 rekst á bæ

 þeirra
 er mögnuðu

 TIL FJALLA

 Höldum til fjalla

 upp
 upp

 Í kofann
 sem þú
 reistir
 á tindinum

 áður
 en ég fæddist

 UNDRUN

 Er þú
 hefur lagt
 að baki
 leiðina löngu

 og ert
 kominn
 í áfangastað

 þá
         en ekki fyrr
 undrastu

 hve stutt
 er síðan

 varst hér síðast

 ÁTTAVILLT

 Kortið týnt

 Finnst hvergi
         hvernig sem leitum

 Rötum því ekki
 um landið

 sem
 lúrir í myrkum
 huga okkar

 Á GÖNGU UM ÓBYGGÐIR

 Einn

 og
 fjarri öllum

 á göngu
 um óbyggðir

 Langar
 ekki að snúa aftur

 En
 geri samt

 um síðir

 GÖNGUFERÐ

 Sól

 og
 hestar á veginum
 sem hef
 gengið svo oft

 stara á mig

 Ég
 stari á móti

 í sól
 og logni

 Á BARMINUM

 Langaði
 að breiða út
 vængina

 Varpa mér
 niður í gljúfrin

 Fljúga
 í þeim miðjum

 eins og
 hver annar fugl

 Samferðafólksins vegna
 gerði ég það ekki


 SÍÐARI HLUTI


 1
 Svartar
 flugur

 á

 hvítum
 snjó

 2
 Á
 iljum mínum
 mold

 heit

 þrátt
 fyrir nepjuna

 3
 Tunglið
 gægist
 upp yfir
 tinda

 snæviþakta

 í
 lok maí

 4
 Svartur
 hundur
 trítlar hjá

 Í kjölfar hans:
 kona
 á grænum jakka

 5
 Strýkur
 fingrum
 yfir land

 Í kjölfarið
 þyrlast upp
 ryk

 6
 Gengur fjöruna

 og
 til þín brosa
 gráir steinar

 7
 Í fjöruborði
 vappar fugl

 meðan
 þú
 klappar
 gráan
 fjörustein
 kaldan

 8
 Undir
 fótum
 gras

 svo mjúkt

 svo mjúkt

 9
 Gárast haf

 Leggst til sunds

 Syndir til hafs

 10
 Dvöldum

 dag
 og
 næturlangt

 við
 fljótið
 sem

 streymdi hjá

 11
 Við
 lágreist
 grindverk

 reiðhjól

 lítið

 Bíður

 12
 Þokan

 svo
 köld

 svo
 nöpur

 þéttist
 inni í mér

 13
 Baða mig
 geislum sínum

 götuljósin
 í þokunni

 minna á
 flóðljós í leikhúsi

 14
 Heilsa þér vindar

 Harkalega

 Áður en
 hendur taka í aðrar

 þér ókunnar

 15
 Glitra
 á himni

 stjörnur

 Speglast
 í lygnum sjó

 16
 Fjöllin
 hvít
 niður í
 miðjar
 hlíðar

 Yfir
 voma ský

 sem
 ránfuglar

 17
 Vaki
 er þið sofið

 Allt
 um kring
 rökkur

 og
 tíminn

 Hann silast

 18
 Synd
 að troða
 á mjöllinni

 er
 féll
 í nótt

 Samt…

 19
 Í fjarska
 dökkir dílar

 Hverfa
 inn í
 hvíta auðn