MAÐURINN GLOTTIR
Maðurinn
sem leggur
mótorhjóli sínu
skammt frá
glottir
þegar
hann sér
mig
túristann
sitja
við hliðina
á gamalli konu
og skrifa
UM STUNDARSAKIR
BORGIN SEM HEF ÞRÁÐ AÐ HEIMSÆKJA
Geng um götur
borgarinnar
sem ég hef
svo lengi
þráð að heimsækja
Hitinn kæfandi
þrátt fyrir golu
Sólin brennandi
svo hörundið roðnar
Og um allt
fólk
með kort í hönd
Rýnir í þau
og horfir
kringum sig
Talar saman
á mörgum
og ólíkum
tungumálum
GATAN FYLLIST AF FÓLKI
Smátt og smátt
fyllist gatan af fólki
sem gengur
fram og aftur
Sumir með kort
og myndavélar
aðrir ekki neitt
nema kannski dagblað
og tylla sér á bekk
til að lesa það
Ég sest niður
Horfi á mannlífið
og fólkið streyma hjá
eins og læk
sem rennur
í báðar áttir
Á TORGI VIÐ DROSSNESGÖTU
Gömlu konurnar
sitja ýmist
eða standa
á torginu
Tala saman
Sumar meira
og hærra
en aðrar
svo
heyrist
langar leiðir
í logninu
hlýjunni
Og rökkrið
sígur yfir
um leið og
gamlir karlar
í misjöfnu ástandi
staulast
inn á torgið
Sumir hrumir
af elli
aðrir óstöðugir
af drykkju
Finna stóla
eða bekki
og tylla sér
fjarri konunum
Og þegar
sú sem
mest og hæst
talar
fer
styðst við
stafinn sinn
er hún
heldur
heim á leið
þá
er eins og
þagnartjald leggist
yfir torgið
Allt dettur
í dúnalogn
utan umferðarniðinn
frá breiðgötunni
sem torgið stendur við
SIT Á BEKK OG HUGLEIÐI STAÐ OG STUND
Sit á bekk
í borginni
sem ég dvel í
um stundarsakir
allsstaðar
dvelur maður
um stund
aðeins mislengi
á hverjum stað
og greinar trjánna
slúta fyrir ofan
eins og þau
hengi haus
að baki múrar
einhvers
sem ég held
að sé klaustur
samt ekki viss
aldrei viss um neitt
MAÐUR STENDUR Á BRYGGJU
Stendur á bryggju
í borginni
sem hann heimsækir
Horfir á sjóinn
og fiskana
er borða brauð
sem til þeirra
er hent
Stendur einn
á bryggjunni
finnst
hann sjálfur
vera fiskur
sem étur
brauðmolana
sem til hans
er hent
SÁLIN LENDIR LÍKA
Og svo
allt í einu
eftir
tveggja sólarhringa
dvöl í
borg undranna
er sem
sálin
lendi líka
Já:
hún
ferðast hægar
eins og indíánarnir sögðu
ÞÚ SEST Á BAR
Meðan
sólin
bakar
borgina
sest þú
inn á bar
í skugga
þar sem
hún
nær ekki
til þín
PAR VIÐ NÆSTA BORÐ
Horfi á
spænska parið
á næsta borði
kyssast
og láta vel
hvort að öðru
Hann
í fótboltabol
ítalska landsliðsins
held ég
Hún
í rauðum bol
stutterma
með ögn
af kögri
STERKUR VEFUR
Tungumálið
svo framandi
svo ólíkt
að ég skil
ekki
eitt einasta orð
Kannski eins gott:
tapa mér þá
frekar í vef
orðanna
sem ég spinn
utan um mig
og er svo
sterkur
að honum
fær ekkert
grandað
LÍKT OG…
Líkt og
birti
í huganum
eftir því
sem lækkar
í glasinu
En bara:
líkt og
ANDVARINN AF HAFINU
Og hér
er andvarinn
af hafinu
hlýr
næstum
notalegur
Ekki
napur
og kaldur
eins og
heima
GARÐUR HINNA STEINRUNNU ORÐA
Hvað verður
um öll
óortu ljóðin
sem suða
stundum í
kollinum á þér
en nærð
ekki að
grípa
eða höndla?
Hvað verður
um öll
ósögðu orðin
sem eru
á kreiki
í huganum
og enginn
hefur kjark
til að segja
sleppa út
af ótta
Ótta við orðin
Hvað verður
um öll þessi
orð
sem daga uppi
eins og tröllin
í þjóðsögunum?
Ætli til sé
garður hinna
steinrunnu orða?
Sé hann til
er þá hægt að
heimsækja hann
eins og garðinn
sem ég heimsótti
í dag
og finna
orðin
sem voru
aldrei sögð
ljóðin
sem voru
aldrei ort
DROPI Í HAFI
Berst með
mannfjöldanum
eftir götunni
og veit
varla
hvort ég fer
afturábak
eða áfram
Finn þó
að ég hreyfist
svo ekki
stend ég í stað
Mannhafið
eins og
fljót
sem steymir
í báðar áttir
og ég
aðeins
dropi
í því hafi
BARNSGRÁTUR
Grátur barns
að baki
kallar á athygli
Heyrist
það kalla
pabbi, pabbi
Sé
þegar ég
sný mér við
barnið
í fangi
móður sinnar
vill
komast
til ömmu
Enginn
pabbi í sjónmáli
GÖTUSPILARAR
Sitja á götuhornum
eða upp
við húsveggi
með
hljóðfæri í hönd
og húfu
fyrir framan sig
Spila
og syngja
jafnvel
sumir eiga það til
í von um að
einn og einn
aur
eða evra
detti í húfuna
ÁGENGAR DÚFUR
Dúfurnar
ágengar
Koma jafnvel
á útikaffihúsið
í garðinum
og
ein þeirra
trítlar undir borðið
sem ég
sit við
Óttast
að hún
narti í
fótleggi mína
Bíð
eftir bitinu
sem aldrei kemur
Í GARÐI SPÍTALANS SEM ARKITEKTIN FRÆGI TEIKNAÐI
Situr á steinkanti
í hálfgerðri
fósturstellingu:
fæturnir þétt
að líkamanum
og hendurnar
utanum hnén
Er í hvítum slopp
Efast þó um
að hann sé læknir
minnir frekar á sjúkling
Horfir á
túristana sem
streyma inn í
spítalagarðinn
til að forvitnast
um byggingarnar
sem arkitektinn frægi
teiknaði á sínum tíma
Andlitið
svipbrigðalaust
svo ég
hef ekki hugmynd
ekki grun
um hvað hann hugsar
eða finnst
um alla þessa túrista
Sé hann aðeins
sitja á steinkanti
í garði spitalans
sem ég geng um
eins og hinir túristarnir
Í SKUGGA EÐA SÓL
Magnað:
að sitja
í skugga
eða sól
á bekk
undir trjám
heyra
ekkert
nema
framandi
tungumál
og það
fleiri en eitt
skilja varla orð
dúfurnar
flögra um
og trítla
við fætur þína
umferðarniður í fjarska
og skrifa
MAÐUR MEÐ HVÍTAN HATT
Sest
einu sinni sem oftar
á bekk í borg undranna
Þar situr eldri maður
í stuttbuxum
með hvítan hatt á höfði
og lítur á mig
þegar ég nálgast
Tekur undir
kveðju mína
er ég heilsa
Hreyfir
í það minnsta
varirnar
Myndar orð
sem ég hvorki
heyri né skil
TUNGUMÁLAERFIÐLEIKAR
Barþjónninn
á litla barnum
á í erfiðleikum
með að skilja
pöntun mína
á ensku
en sé
ljósið kvikna
í andlitinu
þegar
hann áttar sig á
að ég ætla aðeins
að fá einn bjór
SKUGGI AF TRJÁM
Skugginn
af trjánum
sem þú
gengur undir
ekki einu sinni
svalur
veitir
þó skjól
fyrir sólinni
brennheitri
ÓÞÆGILEGT
Óþægilegt
að sitja á bekk
þegar maður
sest við
hlið þína
og horfir
á þig
án þess
að fara
dult
með það
GÖMUL HJÓN Á TORGI
Sest á bekk
á torgi
sem ég hef
komið á áður
en veit ekki
hvað heitir
og skammt frá
sitja gömul hjón
á stólum
Reikna
í það minnsta
með að þau
séu hjón
fyrst þau sitja
svona nálægt
hvort öðru
án þess
að talast við
Konan
niðursokkin
í að rekja upp
saum á
gallabuxum
eða tösku
Maðurinn
les
ljósrituð blöð
Líta upp
rétt í svip
þegar ég
geng hjá
og sest
á bekkinn
SUMIR STAÐIR
Ótrúlegt
hvað sumir
staðir
hafa mikil
áhrif:
ná að
leysa
úr læðingi
öll þessi
orð
sem virðast
stundum
sitja föst
í huganum
eins og
botnfrosin
GAMALL MAÐUR BÍÐUR
Gamli maðurinn
situr nokkuð lengi
þó ekki
óþolinmóður
að séð verður
Bíður
konu sinnar
sem kemur loks
segir eitthvað
við hann
sem dregur upp
gamlan stóran
farsíma
sem þau hafa
örugglega
átt lengi
og
réttir henni
Hún
reynir að hringja
en ekki svarað
nema
síminn
sé í ólagi
KONAN Í HERBERGINU VIÐ HLIÐINA
Spænsku konunni
í herberginu
við hliðina
liggur svo
hátt rómur
að mér finnst
hún vera
inni í mínu
Talar
um eitthvað
sem ég skil ekki
og maður
með djúpa
drynjandi rödd
svarar
einhverju
sem ég skil
ekki heldur
AUÐVELT AÐ GANGA UM BORGINA
Svo
auðvelt
að ganga um
þessa borg
Fylgja
strætum
hennar
án þess
að villast
Og þó
þú villist
gerir það
ekkert til
Finnur
réttu leiðina
fyrr en varir
ÁGÆTIR FÉLAGAR
Þvælist um
borgina
í félagsskap
San Miguel
og Estrellu
Þau tvö
ágætir félagar
Þöglir
að vísu
en
þannig
vil ég
hafa það
að
þessu sinn
SÓLFUGLINN
Horfi á
Sólfuglinn
og velti
fyrir mér
hvort hægt
sé að setjast
á bak hans
Láta hann
bera sig
upp til
sólar
sem
ég hef svo
lengi þráð
að komast til
Alveg síðan
á menntaskólaárum
er ég skrifaði
ritgerð
í stjörnufræði
um sólgos
UNG KONA TALAR Í SÍMA
Ung kona
í hvítum doppóttum kjól
talar af miklum ákafa
í símann
og er svo stressuð eða ör
að því er virðist
að hún getur ekki staðið kyrr
Gengur fram og aftur
meðan á símtalinu stendur
Kærastinn bíður
hinn rólegasti
með
mótorhjólahjálminn á höfðinu
TVEIR MENN Á BEKK
Þeir sitja
tveir á bekknum
í hrókasamræðum
Þegar ég
lít aftur
í átt til þeirra
er sá
með gráa
þykka yfirvaraskeggið
horfinn
en
hinn
gráhærður með gleraugu
situr einn eftir
GÖMUL KONA MEÐ HÆKJUR
Þegar
gamla konan
með hækjurnar
nálgast bekkinn
stendur
gamli maðurinn
á fætur
Hraðar sér burt
Líkt og
hann vilji ekki
eiga samskipti
við hana
eða
sitja við
hlið hennar
MAÐURINN GLOTTIR
Maðurinn
sem leggur
mótorhjóli sínu
skammt frá
glottir
þegar
hann sér
mig
túristann
sitja
við hliðina
á gamalli konu
og skrifa
SKIL EKKI
Hún
ætlast til
að ég
skilji sig
gamla konan
sem situr
við hlið mína
og talar
við mig
Kannski
um reiða manninn
sem gekk hjá
rétt í þessu
eða
eitthvað
allt annað
En
mikilvægt
virðist það vera
Í huga
hennar
að minnsta kosti
Í GARÐI BÓKASFNSINS
Yfir höfði mínu
í garði
bókasafnsins
þó ekki
hinna gleymdu bóka
svífa
páfagaukar
sem
ég hef
fram að þessu
aðeins séð
í búrum
Í EIGIN HEIMI
Hún
er algjörlega
í eigin heimi
stúlkan
í marglita
kjólnum
sem
gengur
yfir torg
heilags Mikjáls
með headfóna
á eyrunum
og
syngur með
tónlistinni
SEGIR EKKI NEITT
Ungu
indversku
konunni
sem situr
við hlið mína
með kornabarn
í burðarpoka
framan á sér
þykir óþægilegt
þegar ég
lít á barnið
og brosi
til þess
Segir þó
ekki neitt
STUNDUM GOTT
Stundum gott
að skjótast
inn í verslun
safn
kaffihús
eða bar
einungis
til að
kæla sig
Losna undan
kæfandi hitanum
og brennandi
sólinni
um stund
OF MARGT FÓLK
Stundum
alltof margt fólk
í kringum þig
Lokast inni í hóp
sem ber þig áfram
eins og straumur
sem þú
ræður ekki við
Þá er ráð
að smeygja sér
inn i hliðargötu
þar sem fáir
eru á ferli
Slíkar götur finnast
jafnvel hér í þessari borg
ÞRJÁR KONUR TALA SAMAN
Geng upp brekkuna
og heyri
háværa skræka
kvenmannsrödd
Kem auga á
þrjár eldri
konur standa
í hnapp
Sú sem hæst
talar heldur í
hundaól
hinar standa
og hlusta
Rödd hennar
hljómar eins og
hún sé að rífast
ellegar skamma
hinar tvær
og þær
þannig á svipinn
að mér þykir það
ekki ólíklegt
Þegar ég er
farinn hjá
þagnar hún
og ég heyri
hinar tvær
reka upp skellihlátur
ÞÝSKIR TÚRISTAR
Að baki mér
nemur rúta staðar
út streymir
hópur
þýskra túrista
endalaus
að því er virðist
Að virða
fyrir sér
útsýnið yfir
borgina
Eins og ég
OF NIÐURSOKKIN
Hún
eins og þau hin
teiknar
eftir fyrirmælum
kennara sins
og
kippir sér
ekki upp við það
þó ég
gjói augum
af og til
á verk hennar
of
niðursokkin
til að
taka eftir því
SVO AUÐVELT
Svo auðvelt
að halda áfram
að þvælast
hér um
Leyfa
borginni
að gleypa sig
eins og
ég hef gert
En veit:
fer heim
á morgun
NEGLDUR FASTUR Í METRÓINU
Óþægilegt
að vera nánast
negldur fastur
í metróinu
af augum
sem stara
á þig
handan
svartra
sólgleraugna
svo þú
getur ekki
lesið neitt
úr þeim
En veist
og finnur
að hún
starir á þig
nánast allan
tímann
sem lestin
er á ferð
og
þú losnar
ekki undan
augnaráðinu
fyrr en
þú ferð út
Hún fer
reyndar
út á
sömu stöð
TVEIR VINIR KOMA INN Á BARINN
Koma
inn á barinn
tveir
félagar og vinir
setjast
Panta bjór
Sitja
góða stund
þegjandi
og
drekka
rólega
Annar
kveikir sér
þó
í sígarettu
Á BARNUM MÍNUM
Líður
eins og ég
sé kominn
„heim”
þegar
ég sest
í stólinn
við borðið
á barnum
sem ég hef
komið á
áður
Einu sinni
TÍMINN BRÁTT UPPURINN
Allt í einu
og skyndilega
er tíminn
sem þú hafðir til
ráðstöfunar
að verða liðinn
Endalokin nálgast
hraðar en þú kærir
þig um að vita
og
of seint
að breyta nokkru
eða endurtaka
hvað þá
að gera það
sem láðist að gera
ÖLL ÞESSI ORÐ
Veit
stundum ekki
hvaðan þau koma
öll þessi orð
sem
rignir á
blaðið
en
fagna þeim
eins og
þurr mold
rigningunni
GENGIÐ HJÁ KIRKJUGARÐI
Geng hjá
hliðinu að garði
hinna dauðu
Ákveð
að fara ekki inn
Leyfa þeim
að fá frið
fyrir mér
Túristanum
HVERF BRÁTT Á BRAUT
Brátt
verður ekkert
eftir af mér
hér
nema
spor mín
á götum
borgarinnar
sem enginn man
utan
ég sjálfur
og ljóð mín
TÍMI KOMINN TIL AÐ FARA
Og svo
þegar borgin
hættir
næstum
að vera framandi
Ferð í það minnsta
að átta þig
á stöðum
götum og torgum
og veist
hvernig þau líta út
Kemur
enn einu sinni
auga á rónann
sem er ætíð
á sama torginu
hóran á horninu
orðin kunnugleg
þá
er tími til að fara
Yfirgefa borgina
Koma
ef til vill aftur
síðar